கிழிக்கப் படாத காகிதம் ஒன்று

விழுந்த பின்
மேலெழும்பும் குமிழிகளாய்
எரிந்துக் கொண்டிருக்கிறது

பல நடுநிசி இரவுகள்

முத்தமிடுகின்றன
முன் ஜென்மத்தின்
நினைவுகளில் சில பகுதி


விரிக்கும் பட்சிகள்
அலகுகளில் மேவ
புகைக்கும் தருணம்

மனம் கிழிக்க

வந்த  மர்கிறது
கிழிக்கப் படாத
காகிதம் ஒன்று

கோடி யாயினும்
புதிதாய் மையொழுகும்
நாமத்தின் வடிவாய்

கையெழுத்து பிரதியில்

அவன் சொல்லி
என்னுள் கொள்ளி
ஈராறு நாளில்

 
அட...
போனது போகட்டும்
விரியும் வாழ்க்கை
ஐந் தாறு நாளில்!